Aylarca bekleyişten sonra Cassini’nin fotoğrafı artık elimizde.
Bu resim 19 Temmuzda Cassini uzay aracı Satürn’ün halkalarına 1,2 milyon km uzaklıkta iken gözün doğal görebileceği şekilde çektiği resim.
Resim 651.591 Kmlik bir alanı kapsıyor. Satürn’ün E halkası dahil olmak üzere tüm halkaları bu resmin içerisinde. Aynı zamanda güneşi arkasına alan Satürn dışında Mars, Venüs, Ay ve Dünya da bu resmin içerisinde.
ESO gökbilimcileri NGC 3572 yıldız kümesi etrafındaki ilginç bulutların şimdiye kadarki en iyi görüntülerini elde etti. Yeni görüntüler bu gaz ve toz bulutlarının nasıl tuhaf kabarcıklara, kavislere ve sıcak genç yıldızlardan dışarıya atılan yıldız rüzgarlarının neden olduğu fil gövdesi olarak bilinen sıradışı özelliklere nasıl sahip olduklarını gösteriyor.
Çoğu yıldız tek başına oluşmaz, tek bir gaz ve toz bulutundan yaklaşık olarak aynı zamanda birçok yıldız meydana gelebilir. Güney gökküresi takımyıldızlarından Omurga takımyıldızında bulunan NGC 3572, bu kümelerden biridir. Burası çok miktarda sıcak, genç, mavi-beyaz, parlak bir şekilde ışıldayan ve güçlü yıldız rüzgarları üreten, etrafındaki kalıntı gaz ve tozları uzaya saçmaya eğilimli yıldız barındırmaktadır. Parlayan gaz bulutları ve bunlara eşlik eden yıldız kümeleri ESO’nun Şili’de bulunan La Silla Gözlemevi’ndeki MPG/ESO 2.2-metre teleskopu üzerinde bulunan Geniş Alan Görüntüleyicisi ile alınan bu yeni görüntünün öne çıkan kısımlarıdır [1].
Evrenin 13,77 Milyar yıl önceki sıcaklık dalgalanmalarının resmi olan Mikro Dalga Kozmik Fon Işıması
Dartmouth Koleji araştırmacıları yeni çalışmalarında tartışmalı olan evrenin giderek hızlanarak genişlemesinin bir ilizyon olabileceğini iddia ettiler.
Bulgular kozmik hızlanmayı açıklamıyor daha çok bir şeyin olmadığını söylüyor. Güneş sistemimizin evrenin merkezinde olduğunu ve karanlık enerjinin olmadığını.
2011 Nobel ödülü evrenin artış gösteren bir hızlanma ile genişlediği keşfine verilmişti. Bu keşif aynı zamanda evrenin 4 de 3ü olduğu tahmin edilen karanlık enerjinin bu hızlanmaya sebep olduğu görüşünü doğurdu.
Güneş sistemi içerisinde bilinen objelerin noktalı gösterimi.
Bu resim güneş sisteminde bilinen kuyruklu yıldız, asteroid ve benzer şeylerin noktalı olarak gösterimidir. Turuncu olanlar küresel çapta hasar verebilecek olanlar mavi olanlar ise daha küçük alanlarda hasar verebilecek olanlardır. Dünya yörüngesi ise yeşil bir çizgi olarak gösterilmiştir.
15 Ocak 2013’te dünya atmosferine giren ve Rusya üzerinde patlayan meteor 500 kilotonluk bir enerji salmıştır. Bu enerji 30 adet hiroşimaya atılan atom bombasının enerjisine denktir. Şok dalgası ise yaklaşık 1.000 kişinin yaralanmasına ve 100.000 evin camlarının kırılmasına sebep olmuştur (Bu sayıya okullar, hastaneler, ofis binaları dahil değildir).
“Kara Delikler Tanrıların Sıfıra Bölündüğü Yerdir”
“Kara delikler tanrının sıfıra bölündüğü yerdir” bilim ve matematikte en sevilen şakalardan biridir. Şaşırtıcı şekilde olay ufkunun içinde çalışırsanız tuhaf şeyler, olur her şeyin sıfıra bölünmesi gibi. Büyük bir şaka kaynağı olmaktan başka gerçekte nedir kara delik?
Teknik olarak bir objenin aşırı kütlesi ile uzay-zamanda oluşturduğu kütleçekim etkisi nedeniyle ışığın bile kaçamayacağı bir bölgedir. Kara Delik terimi Dr. John Archibald Wheeler tarafından genel görelilikte yerçekimsel çöküş üzerine çalıştığı sırada ortaya atıldı. Fakat Dr. John Archibald Wheeler bunu ortaya süren ilk insan değildir. Einstein da bunu düşünen ilk insan değildir. 18. yy’da John Michell ve Pierre-Simon Laplace ağır kütleli objelerin oluşturduğu ışığın bile kaçamadığı bir kütleçekim alanını ilk düşünenlerdir.
Uzun zamandır karanlık maddenin arayışları devam ediyor ve henüz onun ne olduğuna dair hiçbir ilgi ele geçmedi diyebiliriz. Hakkında onca teoriler öne sürülüyor ama ispat ya da delil hiç birisi bulunamıyor. Etkisini görüyoruz, hissediyoruz ama kendisi hiç yokmuş gibi.
Gravitasyon teorisi ile birçok şey açıklanabilmişti. Gezegenlerin yıldızın etrafında dönüşü gibi birçok şey. Ama yapılan hesaplamalarda görülür evrendeki madde miktarının oluşturduğu kütleçekim etkisi büyük patlamadan sonra galaksilerin oluşması için yeterli değildi. Ve galaksilerin dönüş hızı galaksideki maddenin kütleçekimiile açıklanabilecek hızdan çok daha fazlaydı. Bu durum tüm düşünceleri alt üst etmişti. Orada bir yerlerde bizim göremediğimiz, varlığını bilemediğimiz bir şeyler vardı ve onun kütleçekimi ile galaksiler oluşabilmiş ve dönüş hızları bu kadar hızlı olabilmişti. Karanlık madde.