Bilim hakkındaki yazılarımın genel kategorisi.
Çalışmalar gösteriyor ki geçen yıl Rusya’ya düşen asteroid benzeri tehlike düşünüldüğünden çok daha daha fazla oranda gerçekleşebilir.
Bilim insanları erken tespit sisteminin yapılmasını tavsiye ediyor.
Bu yıl 15 Şubatta Rusya’ya düşen asteroid 19 metre büyüklüğündeydi. Atmosfere girip patladığında 500.000 ton TNT gücündeydi ve oluşturduğu şok dalgası ise bunun iki katında tüm dünyadan hissedildi.
Uzun zamandır karanlık maddenin arayışları devam ediyor ve henüz onun ne olduğuna dair hiçbir ilgi ele geçmedi diyebiliriz. Hakkında onca teoriler öne sürülüyor ama ispat ya da delil hiç birisi bulunamıyor. Etkisini görüyoruz, hissediyoruz ama kendisi hiç yokmuş gibi.
Gravitasyon teorisi ile birçok şey açıklanabilmişti. Gezegenlerin yıldızın etrafında dönüşü gibi birçok şey. Ama yapılan hesaplamalarda görülür evrendeki madde miktarının oluşturduğu kütleçekim etkisi büyük patlamadan sonra galaksilerin oluşması için yeterli değildi. Ve galaksilerin dönüş hızı galaksideki maddenin kütleçekimiile açıklanabilecek hızdan çok daha fazlaydı. Bu durum tüm düşünceleri alt üst etmişti. Orada bir yerlerde bizim göremediğimiz, varlığını bilemediğimiz bir şeyler vardı ve onun kütleçekimi ile galaksiler oluşabilmiş ve dönüş hızları bu kadar hızlı olabilmişti. Karanlık madde.
Astrofotoğrafçı Bill Snyder’nın bu çekimi en aktif yıldız oluşum bölgesi olan Kuzey Amerika Bulutsusundan yakaladı. Bill Snyder bu çekimi California Neveda dağlarında olan Cennet Ayna Gözlemevi’nde 18 saatlik bir pozlama ile elde etti. Bill Snyder Apogee U16 kamera ile 17″ Planewave teleskobu ve Astrodon Ha5nm, OIII3nm, SII5nm filtrelerini kullandı.
Aynı zamanda NGC 7000 olarak bilinen Kuzey Amerika Bulutsusu bizden 1800 ışık yılı uzaklıkta ve 100 ışık yılı genişliğinde.
Güneş Rüzgarları dediğimiz olguların oluşmasını sağlayan, yüzeyin üst tarafında bulunan Korona bölgesinin Güneş yüzeyinden çok daha fazla sıcak olması sorunu 70 yıldır bir türlü cevaplanamıyordu. Güneş yüzeyi 6.000 santigrat derece iken, yüzeyin birkaç yüz km yukarısı 1 milyon derece sıcaklığındaydı.
New York’ta bulunan Columbia Üniversitesi Astrofizik Laboratuvarı’ndan Dr. Michael Hahn ve Daniel Wolf Savin, Korona katmanının kutup bölgesinde manyetik alanın yeterli enerji toplayarak Korona’yı ısıttığı hatta enerjinin büyük bir kısmını alçak yerlerde taşıyarak ısının tüm koronaya yayılmasını sağlıyor olabileceğini açıkladı. Bu gözlem 70 yıllık Korona Isınma Problemi olarak bilinen, Güneş’in Korona katmanının yüzeyinden çok daha yüksek sıcaklıkta olmasını açıklayabilir.
Bu teoriye göre bir medeniyet ne kadar büyürse ve gelişirse, enerji ihtiyacı nüfusun orantısız artması ve makinelerin enerji ihtiyacı yüzünden o kadar büyük olacaktır. Kardashev cetveli bu noktada bir medeniyetin teknolojik gelişimine bağlı olarak ne kadar enerji tüketimi yapabileceği düşüncesi üzerine oluşturuldu.
Cetvel dünyadışı yaşam araştırmaları yapan rus astrofizikçi Nikolai Kardashev tarafından 1964 yılında çıkarıldı. Her biri farklı enerji seviyesine sahip 3 farklı sınıfa sahip: Sınıf I (10¹⁶W), Sınıf II (10²⁶W), Sınıf III (10³⁶W). Daha sonraki astronomlar ise bu sınıfların sayısını artırdı. Sınıf IV (10⁴⁶W) ve Sınıf V. Sınıf V’in enerji seviyesi tüm evrenlerdeki tüm zaman dilimlerinde bulunan olası tüm enerjiyi barındırıyor. Bu enerji birimi aynı zamanda medeniyetin bilgi seviyesini de belirliyor.
Bu resim samanyolunun merkezine ait gerçek bir resimdir. Normalde samanyolunun merkezinde bir sürü yıldız ve bulutsular yüzünden görünemeyen bir çok objelerle doludur. Fakat bu resimde bu objelerin neredeyse tamamı görünür haldedir. Birisi hariç. Samanyolunun merkezinde bulunan süper kara delik. Aslında kendisi tam şu an resmin ortasında.
Kızılötesi çekimleri bu şekilde bulutsuların arkasında görünmez kalan objeleri tespit etmek için çok kullanılır. Bu resim ise samanyolunun merkezi ile ilgili Hubble teleskobunun şu ana kadar yapabildiği en iyi kızılötesi çekim.