Samanyolu galaksisi ve yeşil gün aydınlığı.
Wight adasında yeşil günışıkları ağaçların arasından süzülürken tüm haşmetiyle samanyolu galaksisi gökyüzünde.
Chad Powell, profesyonel gökyüzü fotoğrafçısı, “Sayılamayacak kadar çok yıldız” ismini verdiği bu resmi 4 ocakta Canon 6D kamera (25 saniye, f/2.8, 20mm ve ISO:4000) ile çekmiştir.
Genç Bir Kara Deliğin İllüstrasyonu
Görünmeyen ama evrenin ortalama yüzde 25’ni oluşturan karanlık madde şu ana kadar ki en mistik şeydir. Bilim insanları halen karanlık maddenin partiküllerden mi yoksa daha büyük objelerden mi oluştuğunu öğrenemediler.
Karanlık maddenin gravitasyon dahil evrendeki her şeyle çok düşük bir etkileşimi olan yeni tip parçacık olduğuna dair bir fikir birliği var.
Fakat en güçlü parçacık hızlandırıcılardan tutun da yer altındaki laboratuvarlara kadar yerlerde çalışan binlerce insanı bunu doğrulayabilecek bir partikül ne üretebildiler ne de keşfedebildiler.
ESO gökbilimcileri NGC 3572 yıldız kümesi etrafındaki ilginç bulutların şimdiye kadarki en iyi görüntülerini elde etti. Yeni görüntüler bu gaz ve toz bulutlarının nasıl tuhaf kabarcıklara, kavislere ve sıcak genç yıldızlardan dışarıya atılan yıldız rüzgarlarının neden olduğu fil gövdesi olarak bilinen sıradışı özelliklere nasıl sahip olduklarını gösteriyor.
Çoğu yıldız tek başına oluşmaz, tek bir gaz ve toz bulutundan yaklaşık olarak aynı zamanda birçok yıldız meydana gelebilir. Güney gökküresi takımyıldızlarından Omurga takımyıldızında bulunan NGC 3572, bu kümelerden biridir. Burası çok miktarda sıcak, genç, mavi-beyaz, parlak bir şekilde ışıldayan ve güçlü yıldız rüzgarları üreten, etrafındaki kalıntı gaz ve tozları uzaya saçmaya eğilimli yıldız barındırmaktadır. Parlayan gaz bulutları ve bunlara eşlik eden yıldız kümeleri ESO’nun Şili’de bulunan La Silla Gözlemevi’ndeki MPG/ESO 2.2-metre teleskopu üzerinde bulunan Geniş Alan Görüntüleyicisi ile alınan bu yeni görüntünün öne çıkan kısımlarıdır [1].
Bu teoriye göre bir medeniyet ne kadar büyürse ve gelişirse, enerji ihtiyacı nüfusun orantısız artması ve makinelerin enerji ihtiyacı yüzünden o kadar büyük olacaktır. Kardashev cetveli bu noktada bir medeniyetin teknolojik gelişimine bağlı olarak ne kadar enerji tüketimi yapabileceği düşüncesi üzerine oluşturuldu.
Cetvel dünyadışı yaşam araştırmaları yapan rus astrofizikçi Nikolai Kardashev tarafından 1964 yılında çıkarıldı. Her biri farklı enerji seviyesine sahip 3 farklı sınıfa sahip: Sınıf I (10¹⁶W), Sınıf II (10²⁶W), Sınıf III (10³⁶W). Daha sonraki astronomlar ise bu sınıfların sayısını artırdı. Sınıf IV (10⁴⁶W) ve Sınıf V. Sınıf V’in enerji seviyesi tüm evrenlerdeki tüm zaman dilimlerinde bulunan olası tüm enerjiyi barındırıyor. Bu enerji birimi aynı zamanda medeniyetin bilgi seviyesini de belirliyor.
Bu resim samanyolunun merkezine ait gerçek bir resimdir. Normalde samanyolunun merkezinde bir sürü yıldız ve bulutsular yüzünden görünemeyen bir çok objelerle doludur. Fakat bu resimde bu objelerin neredeyse tamamı görünür haldedir. Birisi hariç. Samanyolunun merkezinde bulunan süper kara delik. Aslında kendisi tam şu an resmin ortasında.
Kızılötesi çekimleri bu şekilde bulutsuların arkasında görünmez kalan objeleri tespit etmek için çok kullanılır. Bu resim ise samanyolunun merkezi ile ilgili Hubble teleskobunun şu ana kadar yapabildiği en iyi kızılötesi çekim.
Sydney Üniversitesinden bir araştırma takımı, galaksimizin merkezindeki süper karadeliğin 2 milyon yıl önce devasa bir şekilde patladığını ve bu patlamanın sonucu olarak oluşan bulutsunun 200.000 ışık yılı öteye savrulduğunu tespit etti. Resimde de görebilirsiniz.
Bu araştırma sonucunda kara deliklerin belli periyodlarla maximum seviyeye ulaşabildiğini ve tekrar eski haline geri dönebildiği keşfedildi.