Astronomi ile ilgili yazılarım.
Herkes artık Orion Bulutsusu’nu biliyordur. Eline dürbün alanlar bile eğer güzel bir yerdeyse küçük ve silik de olsa Orion Bulutsusu’nu görebilmekteler.
Messier 42 olarak da bilinen Orion, bizden 1344 ışık yılı uzaklıkta yer almaktadır ve büyüktür. Genişliği 40 ışık yılı mesafesindedir. Karşılaştırma yapmak için dünyamızın güneşten uzaklığı 8 ışık dakikasıdır ve güneş sistemimizin Oort katmanı da dahil olmak üzere büyüklüğü bir ışık yılıdır.
Bir aydan daha kısa bir süre içerisinde, 12 Kasım 2014’de, 100 kiloluk Philae Lander aracı ESA’nın Rosetta uzay aracından ayrılacak ve 67P/Churyumov-Gerasimenko kuyruklu yıldızının karanlık, tozlu ve buzul yüzeyine iniş yapacak. Yüzeye çarpmasını veya uzaya savrulmasını engellemek için 3 tane bacağından ve roket iticilerinden başka hiç bir şeyi yok.
Son yüzyılda gelişen, dünyadaki yaşamın marstan geldiğini iddia eden güçlü bir hipotez vardır ve elde edilen keşifler, bulgular bu hipotezin giderek güçlenmesini sağlıyor. Yakın zamanda dayanakları olan bir teoriye dönüşmesi muhtemeldir.
Bu en son keşfedilen bulgular Florida’da Westheimer Bilim ve Teknoloji enstitüsünde Martian meteorunda yapılan araştırmalardan gelmekte. Öncelikle martian meteoru hakkında bir bilgi vereyim.
Merhaba arkadaşlar.
Daha önceki Evrenin Zaman Çizelgesi -Bölüm 1-‘in devamı olan bu yazımda geriye kalan beş evreyi yazacağım. Bunlar sırasıyla,
AMS-02 yani Alfa Manyetik Spektrometre (The Alpha Magnetic Spectrometer), DOE sponsorluğunda 16 ülke ve 56 enstitü tarafından üretilmiş, test edilmiş ve uzay istasyonuna gönderilip çalıştırılmasını sağlamış bir parçacık fiziği dedektörüdür. Tam bir sanat harikası olduğu da söylenebilir. Şu an Nasa’nın sitesinden baktığım itibariyle 1238 gün, 2 saat, 50 saniye süredir (2011 yılından bu yana) toplam 55.158.501.481 adet kozmik ışın tespit etmiş. Yani atmosferimize girmekte olan yüksek enerjili pozitronlar (elektronun anti-parçacığı) ve elektronlardır.
Resimdeki uydular, astrobiyologlar için güneş sistemindeki en çok tartışılan ve merak edilen uydulardır. Etrafında döndükleri gezegen değil de kendileri potansiye yaşama uygun uydulardır. Jüpitere düzenlenen Galileo ögrevi sırasında, Europa uydusunun sudan oluşan küresel yeraltı okyanusu ve Ganymede uydusunun iç denizleri keşfedildi. Satürn de ise Cassini uydusu sayesinde Enceladus uydusunda gayzerler sayesinde sıcak yeraltı sularının bulunduğunu, dev Titan’da da yoğun atmosferinin altında çok soğuk ama sıvı hidrokarbon göllerini keşfettik.